Αποτέλεσε το απαραίτητο συστατικό για την παρασκευή του πασίγνωστου ιάματος των αρχαίων Σπαρτιατών, με το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους μετά τις μάχες, ενώ το πρότειναν οι θεραπευτές της εποχής για την αντιμετώπιση των μολύνσεων, των δερματικών παθήσεων, της κατάθλιψης και του έλκους στομάχου.
Αναγνωρισμένο για τις πολλές του ιδιότητες, το σπαθόλαδο ή βαλσαμόλαδο κατάφερε να διατηρηθεί ως «απαραίτητο γιατρικό», από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα. Το βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο ανθίζει το καλοκαίρι σε χωράφια, λιβάδια και πλαγιές βουνών, οπότε συλλέγεται και αποξηραίνεται ή προστίθεται σε λάδι για την παρασκευή του ελαίου.