Τα Βουνάρια είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός σε απόσταση 8,5 χιλιομέτρων από την Κορώνη. Σχεδόν όλα τα σπίτια του χωριού είναι παραδοσιακά πλινθόκτιστα με μπαλκόνι και στέγη από κεραμίδια. Κάθε χρόνο αναβιώνει το ψήσιμο κεραμικών σε παραδοσιακό ξυλοκάμινο, καθώς οι κάτοικοι θεωρούνται περίφημοι τεχνίτες αγγειοπλαστικής.
Κατά την αρχαιότητα, στην κορυφή του βουνού υπήρχε ναός του Ποσειδώνα. Στο ύψωμα Γουλάς, κοντά στα Βουνάρια, σώζονται υπολείμματα μικρού Ενετικού φρουρίου, το οποίο ήταν τμήμα του ευρύτερου αμυντικού δικτύου του Κάστρου της Κορώνης. Καθώς τα Βουνάρια καταστράφηκαν το 1401 από επιδρομή των Τούρκων, πιστεύεται ότι το μικρό κάστρο κατασκευάστηκε στις αρχές του 15ου αιώνα.
Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821 διεξήχθη κοντά στο χωριό, στις 25 Μαρτίου, μάχη ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους, η οποία έληξε με την νίκη των Ελλήνων.
Αξίζει να επισκεφθείτε τον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Πρόκειται για μια πετρόκτιστη εκκλησία Βυζαντινού ρυθμού. Τέλος, από τα Βουνάρια καταγόταν ο ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής Γιάννης Καμβύσης. Ο πατέρας του Αναστάσιος, ήταν ζωγράφος και αγιογράφος που εργαζόταν σε όλη την επαρχία της Μεσσηνίας. Ο Γιάννης Καμβύσης πέθανε σε ηλικία 29 ετών και στην κηδεία του εκφώνησε επικήδειο λόγο ο Κωστής Παλαμάς.
