Το χωριό Χωματερό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 66 μέτρων και απέχει 9 χιλιόμετρα από την Κορώνη και, μόλις, 2,5 χιλιόμετρα από τον παραδοσιακό οικισμό Μυστράκι. Κατά την αρχαιότητα, η περιοχή του χωριού ήταν υπό τον έλεγχο της αρχαίας πόλης Ασίνης, η οποία μεταγενέστερα αναπτύχθηκε ως η σύγχρονη Κορώνη. Έγγραφη αναφορά της ονομασίας Χωματερό, (Comatero), γίνεται για πρώτη φορά στην απογραφή Γκριμάνι, το 1700, από τους Ενετούς. Την εποχή της Β’ Ενετοκρατίας, ο οικισμός αναφερόταν ως το Χωματερό, (Gomatero). Μετά την Ελληνική Επανάσταση, στο χωριό εγκαταστάθηκαν οικογένειες από την Αλωνίσταινα της Αρκαδίας.
Ο επισκέπτης, εδώ, μπορεί να θαυμάσει τα παραδοσιακά σπίτια, το κτίριο του παλαιού Δημοτικού Σχολείου, καθώς και τις διάφορες εκκλησίες. Το μικρό εξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου βρίσκεται στη δυτική πλευρά του χωριού. Κτίστηκε το 1994 από την οικογένεια Μισέρου, σε δικό τους χωράφι, στη μνήμη του πατέρα τους Κωνσταντίνου Μισέρου. Το εξωκλήσι της Αγίας Πελαγίας βρίσκεται σε ένα ειδυλλιακό τοπίο με πηγές και πλατάνια, στον δρόμο που συνδέει το Χωματερό με το χωριό Φλάνθη. Ξεχωρίζει ο ενοριακός ναός του Αγίου Διονυσίου, ο οποίος ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του τότε δημάρχου, Διονυσίου Ράλλη, ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην ανέγερσή του, το 1890.
Στα αξιοθέατα της περιοχής του χωριού περιλαμβάνεται το Μοναστήρι της Παναγίας Γριβιτσιανής, καθώς και το παλαιό λιγνιτωρυχείο. Η ανακάλυψη του λιγνίτη στο Χωματερό έγινε τυχαία στις αρχές του 20ου αιώνα, κατά την διάρκεια εργασιών για την κατασκευή ενός πηγαδιού. Η εκμετάλλευση του λιγνίτη άρχισε με το λιγνιτωρυχείο το 1916-17, ενώ η λειτουργία του σταμάτησε το 1935. Το 1940-41, οι Ιταλοί που ήθελαν καύσιμα για τα τρένα άνοιξαν ξανά το έργο και το 1944 ήρθαν και ανέλαβαν το έργο οι Γερμανοί.
Τέλος, κάθε χρόνο, στις 24 Αυγούστου, πραγματοποιείται πανηγύρι, ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Διονυσίου. Ο εορτασμός είναι διήμερος. Το πρώτο βράδυ γίνεται γλέντι με ζωντανή μουσική και χορό, ενώ το δεύτερο βράδυ έχει καθιερωθεί μία πνευματική-πολιτιστική εκδήλωση.
