Παλιό Ρωμύρι

Πρόκειται για ένα εγκαταλλελειμένο χωριό με μεγάλη όμως ιστορία και σημασία.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Το Ρωμύρι αναφέρεται από την εποχή της Β' Ενετοκρατίας ενώ στην περίοδο της ακμής του ήταν από τα πλούσια χωριά της Πυλίας. Λόγω της ιδιομορφίας της περιοχής, και ιδιαίτερα του δύσβατου, την περίοδο της Κατοχής βρήκαν καταφύγιο εκεί αρκετοί αντιστασιακοί. Αρκετά μέλη από τις οικογένειες του χωριού Ρωμύρι πήραν μέρος και στην Εθνική Αντίσταση.

Ασαφής, πάντως, θεωρείται η ιστορία της εγκατάληψης του χωριού Ρωμύρι και της μετακίνησης των κατοίκων του προς το σύγχρονο χωριό του Μεσοποτάμου. Οι τοπικές μαρτυρίες λένε ότι αυτό έγινε σταδιακά μετά τους σεισμούς του 1947, οπότε σημειώθηκαν μεγάλες ζημιές στο παλαιό χωριό. Μια άλλη εξήγηση αναφέρει την αρχική απομάκρυνση των κατοίκων στα μέσα της δεκαετίας του 1960 λόγω του δύσβατου της περιοχής και της μη ηλεκτροδότησής του. Η επικρατούσα άποψη, λέει ότι η μεταφορά άρχισε το 1974, σύμφωνα με πρόταση της τότε Νομαρχίας Μεσσηνίας και την έκδοση σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, που μάλλον οριστικοποιήθηκε τελικά το 1982. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες διαβίωσης και αποφασίστηκε η μεταφορά τους σε περισσότερο πεδινή περιοχή, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η τότε κοινότητα Μεσοποτάμου, σε συγχώνευση με το χωριό Βελή.

Η ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΑΙΝΑ

Εδώ υπηρέτησε ως εφημέριος ο πατέρας Λάμπρος Ζέρβας. Το 1860 μία ομάδα ληστών επειχείρησε να τον ληστέψει με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί το χωριό, οι ληστές να φύγουν κινηγημένοι και εμείς να απολαμβάνουμε το πιο λεβέντικο τσάμικο που έγινε ποτέ. Αν λοιπόν θελήσετε ποτέ να επισκεφθείτε "του παπά Λάμπρου την αυλή" βρίσκεται ακόμα εδώ στο παλιό Ρωμύρι...

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ

Κάθε χρόνο, την Κυριακή της Σαμαρείτιδος, στο παλιό Ρωμύρι γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Νικολάου του Νέου. Όλο το χωριό του Μεσοποτάμου ανεβαίνει στην εκκλησία του εγκαταλλειμένου χωριού και στήνεται ένα μεγάλο πανηγύρι που κρατάει όλη τη μέρα και που την τιμητική του έχει ο καλαματιανός και ένα τσάμικο, η "παπαλάμπραινα".