Το πεδινό χωριό Αμφιθέα Δωρίου είναι κτισμένο σε υψόμετρο 270 μέτρων στην περιοχή του Δωρίου (σε απόσταση μόλις 2,9 χιλιομέτρων) ενώ απέχει 50 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Μέχρι το 1960, η ονομασία του χωριού ήταν Κλέσουρα ή Κλεισωρία, λόγω της θέσης του στην στενή δίοδο ανάμεσα σε βουνά. Την οχυρή τοποθεσία έκτισαν, τον 14ο αιώνα, Αρβανίτες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή.
Κατά την Βυζαντινή περίοδο, βρέθηκαν στη θέση «Μούσγα Βόγλια» ερείπια Βυζαντινού οικισμού, καθώς και υπόγειο σύστημα μεταφοράς νερού από την ομώνυμη βρύση και δεξαμενή στον οικισμό. Βρέθηκαν, επίσης, πλήθος Βυζαντινών νομισμάτων, καθώς και Μεσαιωνικές κατοικίες. Άφθονα Μεσαιωνικά ερείπια βρίσκονται και στις θέσεις «Λουτρό» και «Κεραμίδεζα».
Η αρχική θέση του χωριού φαίνεται πως ήταν το σημερινό Λουτρό και λίγο πριν την Επανάσταση του 1821, οι κάτοικοί του μετεγκαταστάθηκαν στους πρόποδες του βουνού Αη-Λιας, σε υψόμετρο 476 μέτρων. Η Αμφιθέα Δωρίου ανήκε στα λεγόμενα Σουλιμοχώρια. Οι κάτοικοί της, οι Ντρέδες, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο κατά την Ελληνική Επανάσταση πολεμώντας με γενναιότητα και δίνοντας σπουδαίους οπλαρχηγούς.
Στο χωριό, ο επισκέπτης μπορεί να δει τα παραδοσιακά, πετρόκτιστα σπίτια, το ναό του Αγίου Βασιλείου, καθώς και να απολαύσει τη θέα προς τον κάμπο (από όπου πήρε το όνομά του το χωριό). Το 1965, ο σεισμός στην περιοχή προξένησε μεγάλες καταστροφές στην Αμφιθέα κι έτσι το 1973 οι περισσότεροι κάτοικοι κατέβηκαν 1700 μέτρα πιο χαμηλά και πιο κοντά στο Δώριο.
Σήμερα, δεν υπάρχει καθόλου ζωή στο χωριό. Κατά το παρελθόν, την ημέρα της Λαμπρής οι κάτοικοι γιόρταζαν χορεύοντας όλοι μαζί «Μπρεσίλια», έναν χορό άγνωστο στα υπόλοιπα Αρβανιτοχώρια. Πρόκειται για χορό Ηπειρωτικού ρυθμού που πήρε το όνομά του από το «μπρες» (ζωνάρι) που πιανόντουσαν οι χορευτές.
