Το παραδοσιακό χωριό Λαδάς είναι κτισμένο στους πρόποδες του Λυκούριου όρους ή Αγίου Γεωργίου, στον δυτικό Ταϋγετο, σε υψόμετρο 680 μέτρων. Παλαιότερα το χωριό ήταν γνωστό ως «Κουτσαβά Λαδά». Έχει, περίπου, 80 μόνιμους κατοίκους και απέχει 23 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Πιστεύεται ότι η ονομασία του χωριού προέρχεται από τον βασικότερο οικιστή, το επώνυμο του οποίου ήταν Λαδάς. Η αρχική θέση του οικισμού ήταν διαφορετική από αυτή που βρίσκεται σήμερα. Συγκεκριμένα, βρισκόταν στη θέση Παλιά Αυλή (Παλαιάν Αυλήν) κοντά στο εξωκκλήσι των Αγίων Θεοδώρων, το οποίο είναι και ο πρώτος ναός που κτίστηκε στο χωριό. Αυτό προκύπτει από τα αρχαία ερειπωμένα κτίσματα, καθώς και από τα αντικείμενα που βρέθηκαν κατά την διάνοιξη του αγροτικού δρόμου. Ο ακριβής χρόνος δημιουργίας του πρώτου οικισμού είναι άγνωστος. Εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε κατά τον 8ο αιώνα, μετά των αποικισμό των Σλάβων Μιλιγγών.
Στο χωριό, ο επισκέπτης μπορεί να περιπλανηθεί στα πετρόκτιστα σοκάκια και να ξεδιψάσει στις βρύσες με το γάργαρο νερό. Η παλαιότερη πηγή νερού του χωριού είναι το Καμάρι, ενώ ιδιαίτερης ομορφιάς είναι και η κρήνη Λούτσα. Επίσης, στο χωριό βρίσκεται και η οικία όπου γεννήθηκε ο πρώτος καπνοβιομήχανος της Καλαμάτας, Δημήτριος Δαμηλάτης, ο οποίος ίδρυσε την καπνοβιομηχανία του, το 1875 και λειτούργησε μέχρι το 1970. Στην παραδοσιακή πλατεία με τα καλοδιατηρημένα κτίρια μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας, υπό τον ίσκιο των αιωνόβιων πλατάνων. Αξίζει, επίσης, να επισκεφθείτε το Ηρώο των πεσόντων στους Βαλκανικούς πολέμους, καθώς και να περιηγηθείτε στο μονοπάτι στον Δαφναίο ποταμό, που συνδέει το χωριό Λαδά με το Καρβέλι. Μάλιστα, στη θέση Μάτια δεσπόζει το δίτοξο, πέτρινο Λαδοκαρβελιώτικο γεφύρι, το οποίο αποτελείται από ένα μικρό και μεγάλο τόξο. Επίσης, στην περιοχή σώζεται και το καθολικό της παλαιάς Μονής της Παναγίας Κούρτζενης (Κοίμησης της Θεοτόκου ή Ζωοδόχου Πηγής) στο οποίο αναγνωρίζονται δύο κύριες οικοδομικές φάσεις. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον Κτητορικό Κώδικα του μοναστηρίου, ως έτος ιδρύσεως θεωρείται το 1762. Στον περιβάλλοντα χώρο της μονής, ο επισκέπτης μπορεί να δει ίχνη κελιών.
Στο χωριό δεσπόζει ο μεγαλοπρεπής ναός της άλλοτε ακμάζουσας Μονής των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ο οποίος ανοικοδομήθηκε κατά τον 14ο αιώνα. Πρόκειται για έναν τετρακίονο ναό με τρούλο σε ρυθμό «διαγραμμένου σταυρού», όπου αργότερα προστέθηκε ο νάρθηκας και το ψηλό κωδωνοστάσιο. Αξίολογος είναι και ο ναός του Αγίου Βασιλείου (1783) ο οποίος βρίσκεται στη κεντρική πλατεία του χωριού, καθώς και οι ναοί του Αγίου Νικολάου και Αγίου Αθανασίου (18ος αιώνας) στο νοτιοδυτικό άκρο του χωριού. Επίσης, στην κορυφή του λόφου (μία ώρα περπάτημα από τον Λαδά) βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, το οποίο ανοίγει μία φορά τον χρόνο, στις 8 Μαϊου. Την ημέρα αυτή πραγματοποιείται στο εκκλησάκι μεγάλο πανηγύρι. Από την παραμονή το απόγευμα οι πιστοί ανηφορίζουν με τα γαϊδουράκια τους φορτωμένα με τα σφαχτά- «αγιάνικα» όπως συνηθίζεται να λέγονται τα αρνιά και τα κατσίκια. Το βράδυ, μετά τον εσπερινό, ανάβουν φωτιά στον προαύλιο χώρο της μικρής εκκλησίας, ενώ το ξημέρωμα ανάβουν τις φωτιές στις ψήστρες. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, ξεκινά το φαγοπότι και ο χορός μέχρι τις πρωινές ώρες.
Το δεύτερο Σάββατο του Ιουλίου, στο χωριό πραγματοποιείται η «Γιορτή Κρασιού», η οποία πλαισιώνεται με διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ στους παρεβρισκόμενους προσφέρεται ντόπιο δωρεάν κρασί. Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε πως ο Λαδάς είναι το μοναδικό χωριό της Αλαγονίας το οποίο διατηρεί τα αμπέλια του και μάλιστα, η ποικιλία «πλατάνα» ή «Κουτσαβίτικο» είναι πολύ παλαιά. Επίσης, κάθε χρόνο, τον Οκτώβριο, στο χωριό διοργανώνεται παζάρι παραδοσιακών προϊόντων, το οποίο είναι μία πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Λαδαίων, για την ανάδειξη του πλούτου της περιοχής (πατάτες, κάστανα, δίπλες, βότανα, κρασί κ.α.). Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λαδαίων, «Ο Ολυμπιονίκης Λάδας», ιδρύθηκε το 1981 στην Καλαμάτα, ύστερα από ενέργειες του αείμνηστου δασκάλου, Παναγιώτη Χρισταθάκη, με σκοπό την οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, συντήρηση μνημείων και διατηρητέων κτιρίων κ.α. Τέλος, ο Πολιτιστικός Σύλλογος πήρε το όνομά του από τον Ολυμπιονίκη Λάδα, ο οποίος κατά την επιστροφή του από την αρχαία Ολυμπία πέθανε στο δρόμο προς την Σπάρτη και ετάφη εκεί. Τον τάφο του βρήκε ο Παυσανίας όπου και τον αναφέρει στις «Περιηγήσεις» του. Βέβαια, δεν υπάρχει καμία ιστορική υποστήριξη και η άποψη συσχετισμού του Ολυμπιονίκη με το χωριό Λαδά θεωρείται λανθασμένη.
