O Πύργος του Ρήγα
Ο Πύργος του Ρήγα απέχει 1 χιλιόμετρο από το Ελαιοχώρι, (Γιάννιτσα) και βρίσκεται κάτω από την Μονή Δήμιοβας, σε απόσταση 70 μέτρων. Αποτέλεσε καταφύγιο των μοναχών κάθε φορά που επολιορκείτο η περιοχή. Ο Πύργος του Ρήγα και η Μονή Δήμιοβας υπέστησαν μεγάλες καταστροφές στον σεισμό της Καλαμάτας, το 1986. Οι ζημιές στην Μονή αποκαταστάθηκαν, ενώ στον Πύργο όχι. Σήμερα, μεγάλο μέρος του Πύργου έχει καταρρεύσει, αλλά τα ερείπιά του είναι ακόμη ορατά σε κάποιο ύψος. Είναι, σχεδόν, τετράγωνος με διαστάσεις πλευράς περί τα 7 μέτρα.
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή χρονολογία του Πύργου, όμως, συνδέεται με την Μονή της Δήμιοβας, η οποία κτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Φυσικά, το ενδεχόμενο να κτίστηκε αργότερα από το Μοναστήρι δεν πρέπει να αποκλειστεί εντελώς, αφού το μέγεθός του και η διάταξη των ερειπίων του θυμίζει τους πύργους της Δυτικής Μάνης του 17ου και 18ου αιώνα. Παρ’ όλα αυτά, βασιζόμενοι στην παράδοση σχετικά με τον Ρήγα, (ο οποίος ήταν άρχοντας του τιμαρίου που περιλάμβανε τα χωριά Δίκαλο, Μάρμαρα, Αρμίτσα κ.α.), θα πρέπει να αναζητήσουμε την χρονολογία κατασκευής στην περίοδο μεταξύ του 13ου, (με την έναρξη της Φραγκοκρατίας) και 15ου αιώνα, (όταν επικράτησαν οι Τούρκοι). Οπότε η πιο λογική εκδοχή είναι να χαρακτηριστεί ο πύργος Φράγκικος.
Οι θρύλοι και οι παραδόσεις λένε πως ο Ρήγας ήταν ένας πλούσιος άρχοντας που έμενε στην Αρμίτσα. Μετά από μία επίσκεψή του στην Μεθώνη, όπου ζούσε ο αδελφός του, ο Ρήγας ερωτεύτηκε τη νύφη του. Αυτή, βλέποντας ότι ο Ρήγας θα έφευγε από την Μεθώνη, του ετοίμασε φαγητό για τον δρόμο. Το φαγητό, όμως, ήταν δηλητηριασμένο και, έτσι, ο Ρήγας δεν έφτασε ποτέ στον πύργο του. Ξεψύχησε στην κορυφή ενός μικρού λόφου, κάτω από μία ελιά που υπάρχει ακόμη και σήμερα και είναι γνωστή ως η «ελιά του Ρήγα». Λέγεται, μάλιστα, πως το βουητό στο φαράγγι της Γιάννιτσας δεν είναι τίποτα άλλο από τις κραυγές του φαρμακωμένου Ρήγα.