Το μικρό, ορεινό χωριό Πηγάδια βρίσκεται βορειοανατολικά των Αλτομιρών και απέχει 27 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 927 μέτρων και λέγεται ότι δημιουργήθηκε επί Τουρκοκρατίας από καταδιωκόμενους Ηπειρώτες που κατέβηκαν από τα Πέντε Πηγάδια Ιωαννίνων.
Τα αρχαιότερα ευρήματα της περιοχής χρονολογούνται από το τέλος της Νεολιθικής περιόδου (3.000 π.Χ.-2500 π.Χ.). Συγκεκριμένα, πρόκειται για έναν λίθινο πέλεκυ, τμήμα ανθρώπινης κάτω γνάθου με δύο δόντια, οστά θηλαστικών, καθώς και αρκετά θραύσματα πήλινων αγγείων που βρέθηκαν τυχαία, το 1954, σε μία σπηλιά, στη θέση «Κοκκινόχωμα». Επίσης, στη θέση «Σκουτάρι», στη Δρακοσπηλιά (γνωστή κι ως Νεραϊδοσπηλιά) βρέθηκαν πήλινα αγαλματίδια και θραύσματα οικιακών σκευών.
Στα Πηγάδια, δεσπόζει ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών που εορτάζει την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου και την ημέρα αυτή πραγματοποιείται μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι. Από το χωριό ξεκινά ο ξηροπόταμος της Σάντοβας, ο οποίος καταλήγει σε ένα βοτσαλωτό ακρογιάλι, κοντά στις Κιτριές. Στη διαδρομή του ξεροποτάμου σχηματίζεται το φαράγγι του Ριντόμου, γνωστό κι ως φαράγγι της Κοσκάρακας. Σώζεται, μάλιστα, και το ονομαστό διπλό πέτρινο Πηγαδιώτικο γεφύρι, καθώς και παλαιά καλντερίμια που συνέδεαν τα χωριά μεταξύ τους.