Το ελαιόλαδο στη Μάνη

Το Μανιάτικο ελαιόλαδο φημίζεται ως ένα από τα πλέον ποιοτικά έλαια της Ελλάδος. Ο «Σκιγιάτης» και ο «Βρωμαλήτης» είναι ο Οκτώβρης και ο Νοέμβριος, μήνες κατά τους οποίους οι Μανιάτες, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, μαζεύουν τις ελιές. Οι Μανιάτες σέβονται την ελιά, καθώς αποτελεί το κυριότερο τοπικό προϊόν της περιοχής τους: «Το Σκιγιάτη σκιζιόργωνε και το Βρωμαλήτη σπέρνε».

Στην Μάνη δεν «ραβδίζουν» τις ελιές, γιατί είναι λεπτές και μικρόσωμες και ο τρόπος αυτός τις πληγώνει. Τις μαζεύουν με τα χέρια, όπως κάνουν στην Προβηγκία και τη Νότια Ισπανία. Ιστορικά, η ελιά αποτελεί βασική πηγή εισοδήματος, για αυτό δεν είναι τυχαίο το πλήθος παλαιών οικιακών ελαιοτριβείων που μπορεί να βρει κάποιος στην περιοχή. Μάλιστα, κατά την διάρκεια του «λιομαζώματος», ακόμα και έχθρες σταματούσαν με την λεγόμενη «τρέβα», (ανακωχή). Ωστόσο, συχνά, η σημασία της ελιάς έφερνε και πολλές αντιπαλότητες, ακόμη και τον θάνατο μεταξύ κατοίκων της Μάνης. Δεν είναι τυχαία η μεθοδική καταστροφή των ελαιοδέντρων κατ΄την διάρκεια της ελληνικής επανάστασης από τον Ιμπραήμ για να λιμοκτονήσει ο πληθυσμός.