Αναζητώντας το αρσενικό
Τα παλαιότερα χρόνια στη Μεσσηνία, και ειδικότερα στη Μάνη, η γέννηση ενός παιδιού επηρέαζε την οικογένεια σε μεγάλο βαθμό και με διαφορετικό τρόπο από ότι σήμερα.
Το αγόρι ονομαζόταν παιδί, αποκτώντας, έτσι, ένα ιδιαίτερο κύρος. Η γέννηση ενός αγοριού σήμαινε την ευρωστία της οικογένειας, αφού, μεγαλώνοντας, θα βοηθούσε στις αγροτικές δουλειές αναλαμβάνοντας από νωρίς τις ευθύνες του σπιτιού. Αντίθετα, η γέννηση ενός κοριτσιού μεταφραζόταν σε οικονομική επιβάρυνση μιας και θα χρειαζόταν προίκα για να παντρευτεί.
Φανταστείτε, λοιπόν, την αγωνία των γονιών που είχαν μία και δύο, αλλά και τρεις θυγατέρες! Ο πατέρας, στην είδηση ότι έκανε γιο κερνούσε στα καφενεία, ενώ εάν γεννιόταν κόρη ακολουθούσε η ευχή: «Δεν πειράζει. Γερό να είναι».
Αυτή η παράδοση για απόκτηση αρσενικών απογόνων, που θεωρούνται στύλοι του σπιτιού, προέρχεται από την αρχαιότητα. Χαρακτηριστική είναι η φράση του τραγικού ποιητή Ευριπίδη στο έργο του Ιφιγένεια εν Ταύροις: «στύλοι γάρ οίκων παιδές είσιν άρσενες». (στίχος 57).
Τέλος, συχνά στα κορίτσια δύνονταν «αποτρεπτικά» ονόματα όπως Σταμάτα, Σταματία, Αγορίτσα για ευνόητους λόγους...