Το χωριό Αρμενιοί απέχει μόλις 4 χιλιόμετρα από την Κυπαρισσία και 71 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 107 μέτρων και έχει, περίπου, 300 μόνιμους κατοίκους. Ανατολικά του χωριού δεσπόζει το βουνό Γεράνιο, το οποίο είναι ένα από τα Όρη Κυπαρισσίας, γνωστό κι ως όρος Αιγάλεω. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την ονομασία του χωριού. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οφείλει το όνομά του στον Ορμενό ή Αρμενό, εγγονό του θεού των ανέμων Αιόλου, ο οποίος εγκαταστάθηκε στην περιοχή. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι το όνομα οφείλεται σε κάποιον Αρμένη (κάτοικο της Αρμενίας) πο κατοίκησε στην περιοχή σαν μεγάλος τσιφλικάς, ενώ υπάρχει και η εκδοχή που λέει ότι κατά την εποχή του Βυζαντίου ο στρατηγός Νικηφόρος Φωκάς έφερε Αρμένιους, το 961, για να ενισχύσει το ντόπιο στοιχείο. Έτσι, ιδρύθηκαν τα χωριά Αρμένοι και Αρμενοχώρι στο νομό Χανίων, Ρεθύμνου και Λασιθίου, καθώς και στην περιοχή της Μεσσηνίας.
Κατά την αρχαιότητα, η περιοχή του οικισμού ήταν τμήμα του βασιλείου του Νέστορα, της αρχαίας Πύλου, ενώ κατά την κλασική περίοδο, μαρτυρείται η ύπαρξη αρχαίου ναού στην περιοχή. Αρχικά, το χωριό βρισκόταν δυτικότερα της σημερινής θέσης, στην τοποθεσία «Πρίνζιπα». Από ένα τυχαίο γεγονός ανακαλύφθηκε ένας κίονας αρχαίου ναού που χρονολογείται κατά τον 4ο π.Χ-3ο π.Χ. αιώνα. Μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού, ο ναός μετατράπηκε σε χριστιανικό. Επίσης, μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, στην περιοχή υπήρχε η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, η οποία, σύμφωνα με την προφορική παράδοση, ήταν έργο του Μέγα Κωνσταντίνου κατά την διάρκεια μίας εκστρατείας του στην Πελοπόννησο. Πολύ κοντά στην εκκλησία βρίσκεται μέχρι και σήμερα η πηγή του «Πρίνζιπα» με το νερό της να αναβλύζει από τους βράχους.
Το 1204, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία πέρασε για λίγο στα χέρια των Φράγκων και η περιοχή του Μοριά κατοικήθηκε από τους ίδιους και από τα τάγματα Καπουτσίνων μοναχών, από τους οποίους πήρε η περιοχή και το όνομα «Καπούτσι». Γενικότερα, το χωριό Αρμενιοί έχει υποστεί πλήθος κατακτητών, όπως είναι οι Σλάβοι, οι Ενετοί και οι Τούρκοι στα παλαιότερα χρόνια και οι Γερμανοί και οι Ιταλοί στα νεότερα.
Το 1830, στο χωριό γεννήθηκε, από πρόσφυγες γονείς με καταγωγή από την Κρήτη, ο διασωθείς το 1866 μοναχός της μαρτυρικής Μονής Αρκαδίου, Συμεών Γαβράς.
Στο χωριό, ο επισκέπτης μπορεί να δει τα παραδοσιακά σπίτια με τους θόλους, ενώ στην κεντρική πλατεία δεσπόζει ο ναός των Αγίων Πάντων, ο οποίος κτίστηκε το 1877 και το καμπαναριό του εφάπτεται στην είσοδο της εισόδου. Μοναδικής ομορφιάς είναι οι εικόνες του τέμπλου με τις αγιορείτικες αγιογραφίες, που χρονολογούνται το 1920. Δίπλα από το ναό βρίσκεται το Ηρώο πεσόντων από τις διάφορες μάχες μετάξύ του 1912 και 1949. Στην πλατεία, εκτός από τις ταβέρνες και τα καφενεία του χωριού, ο επισκέπτης μπορεί, επίσης να βρει τον Κοινοτικό Ξενώνα των Αρμενιών.
Στη νότια πλευρά των Αρμενιών βρίσκονται τα εκκλησάκια της Παναϊτσας του Λουτρού και της Παναϊτσας του Καπουτσί, το οποίο πήρε το όνομά του από το τάγμα των Καπουτσίνων μοναχών που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή την περίοδο της Ενετοκρατίας. Το εκκλησάκι εορτάζει το Δεκαπενταύγουστο όπου προσφέρεται στους πιστούς λουκουμάκι ως κατάλοιπο από την καθολική παράδοση.
Στο δρόμο προς το χωριό Περδικονέρι (το οποίο απέχει 8 χιλιόμετρα από την Κυπαρισσία) ο επισκέπτης μπορεί να δει τα ερείπια ενός παλαιού νερόμυλου, γνωστού κι ως ο «Μύλος του Γέρο Μυλωνά Γεωργίου Σταθόπουλου». Ο νερόμυλος λειτουργούσε έως το 1955 και χρησιμοποιούσε το νερό της πηγής του χωριού, γνωστής ως «Μάννα». Από την πηγή έχει πάρει την ονομασία της και η τοποθεσία γύρω από αυτήν.
Στο σημείο αυτό, αξίζει να αναφερθούμε στο λεγόμενο «Ρολόι» του Γεράνιου. Τα παλαιότερα χρόνια, οι κάτοικοι του χωριού υπολόγιζαν την ώρα με τον ακόλουθο τρόπο: όταν οι ακτίνες του ήλιου έπεφταν στη μέση του ύψους του βουνού Γεράνιου, στα γυμνά βράχια, τότε υπολόγιζαν ότι η ώρα ήταν περίπου 12 με 1 το μεσημέρι.
Κάθε χρόνο, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, στην πλατεία του χωριού διοργανώνεται η «Γιορτή της Μπάμιας», όπου προσφέρεται δωρεάν μπάμια ψημένη στο φούρνο. Άλλωστε, οι Αρμενιοί είναι ένας από τους μεγαλύτερους τροφοδότες μπάμιας της ελληνικής αγοράς. Στο χωριό δραστηριοποιείται και ο «Κηπευτικός Σύλλογος», ο οποίος ιδρύθηκε το 1966 και διαχειρίζεται την παραγωγή της μπάμιας. Τέλος, κατά τον εορτασμό των Αγίων Πάντων (την πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή) πραγματοποιείται στην πλατεία του χωριού γιορτή με ζωντανή μουσική και χορό.
