Βελισσάριος Κορένσιος–Ζωγράφος
Ο Βελισσάριος Κορένσιος (Belisario Corenzio) γεννήθηκε το 1558 στη Κυπαρισσία Μεσσηνίας από όπου έφυγε σε ηλικία 12 ετών. Ήταν μέλος της οικογένειας Κουρεντσή (ή Κορεντσή) που είχε αναπτύξει κατασκοπευτική δράση εναντίον των Οθωμανών. Συγκεκριμένα, τα μέλη προφασιζόμενοι τους εμπόρους σε εμπιστευτικές αποστολές στην Κωνσταντινούπολη, το Ιόνιο Πέλαγος και την Πελοπόννησο, συνέλεγαν πληροφορίες για τον Οθωμανικό στρατό για λογαριασμό των Ισπανών Αντιβασιλέων της Νεάπολης και της Σικελίας. Μάλιστα, από διάφορα έγγραφα αποδεικνύεται ότι είχαν δώσει πληροφορίες στους Ισπανούς για την εκστρατεία των Τούρκων και την πολιορκία της Μάλτας, το 1565.
Ο Βελισσάριος Κορένσιος, εγκατεστημένος στην Ιταλία, σπούδασε στη Βενετία κοντά στον μεγάλο Τιντορέττο (Tintoretto) έναν από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της εποχής του. Σύντομα, έγινε γνωστός κι όλοι μιλούσαν για τον Έλληνα ζωγράφο. Ήρθε για ένα διάστημα στην Ελλάδα, βλέποντας, όμως, ότι η αξία του δεν αναγνωρίζεται επέστρεψε, το 1590, στο μεγάλο ισπανοκρατούμενο καλλιτεχνικό κέντρο, την Νάπολη. Εκεί, δημιούργησε σχολή με πολλούς μαθητές, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τους γνωστούς καλλιτέχνες Ντιέγκο Ριβέρα (Diego Rivera) και Τζιοβάνι Καρατσιόλο (Giovanni Caracciolo) δημιουργώντας μία πανίσχυρη τριανδρία. Η υποστήριξη τόσο της Ισπανικής Αυλής όσο και των κυριότερων θρησκευτικών ταγμάτων της πόλης, επέτρεψε στον Βελισσάριο Κορένσιο την ανάληψη και την εκτέλεση ενός μεγάλου αριθμού παραγγελιών στο Ανάκτορο της Νάπολης, το Ενεχυροδανειστήριο, το Δικαστικό Μέγαρο, σε μέγαρα ευγενών, καθώς και στις εκκλησίες των Ιησουιτών, των Θεατίνων, των Ορατοριανών κ.α.
Το 1609, οι μοναχοί των Βενεδικτίνων ανέθεσαν στον Βελισσάριο Κορένσιο τη διακόσμηση της εκκλησίας των Αγίων Σεβερίνου και Σώσιου, ενώ το 1615 φιλοτέχνησε τη νωπογραφία που κοσμούσε το θόλο της αψίδας του ναού της Αγίας Μαρίας στην Κωνσταντινούπολη. Επίσης, το 1629 φιλοτέχνησε τη νωπογραφία του θόλου του Μόντε Κασίνο, που δυστυχώς «χάθηκε» κατά τον βομβαρδισμό του 1944. Για πολλά χρόνια, ο “Belisario”, όπως ήταν γνωστός στην εποχή του, δούλεψε στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας Λα Νόβα, ενώ δημιούργησε και τέσσερις νωπογραφίες οροφής στο ναό της Αγίας Μαρίας ντε Πόπολο. Έργα του μπορεί να δει κανείς και στο ναό της Αγίας Πατρικίας.
Ο Βελισσάριος Κορένσιος υπήρξε ο παραγωγικότερος ζωγράφος της Νάπολης και της ευρύτερης περιοχής από τις τελευταίες δεκαετίες του 16ου αιώνα έως τα μέσα του 17ου αιώνα. Σύγχρονος του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco), έδρασε κατεξοχήν στην ισπανοκρατούμενη Νάπολη, όπου άφησε μία εξαιρετικά εκτεταμένη παραγωγή νωπογραφικών συνόλων, ελαιογραφιών και σχεδίων. Τα έργα του Κυπαρίσσιου ζωγράφου προκαλούν τον θαυμασμό με τους χρωματισμούς τους, ιδιαίτερα ο «Πολλαπλασιασμός των άρτων και των ιχθύων» με τα 117 πρόσωπα. Ένα από τα μεγαλύτερα έργα του είναι η «Σίτιση των πέντε χιλιάδων» στην τραπεζαρία των Βενεδικτίνων, το οποίο ολοκλήρωσε μέσα σε μόλις σαράντα ημέρες. Στο σύνολό τους, τα έργα του συνιστούν κατά βάση μία εικονογράφηση των θρησκευτικών και πολιτικών θεμάτων, ενώ το ύφος του ζωγράφου αντλεί αρχικά από τον Ύστερορωμαϊκό Μανιερισμό και εν συνεχεία χρησιμοποιεί μέρος των πρώτων διατυπώσεων της Κλασικιστικής τάσης.
Ο Βελισσάριος Κορένσιος ήταν παντρεμένος με τη Βιολάντα Μόρα και μαζί είχαν αποκτήσει τρία παιδιά, τον Ιούλιο Καίσαρα, την Βικτόρια και τον Κωνσταντίνο. Απεβίωσε το 1643 (σε ηλικία 85 ετών) πέφτοντας από μία ψηλή σκαλωσιά, καθώς διόρθωνε μία από τις νωπογραφίες του στην εκκλησία των Αγίων Σεβερίνου και Σώσιου. Την κηδεία του παρακολούθησε ολόκληρη η Νάπολη και ετάφη στον Ελληνορθόδοξο ναό του Αγίου Παύλου, που ο ίδιος είχε φιλοτεχνήσει με την επιγραφή «Αρκάδα» (σημερινή Κυπαρισσία). Ολοκληρώνοντας, να αναφέρουμε πως τον Αύγουστο του 2019 πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του ζωγράφου στην Αίθουσα Πολιτισμού «Αλέκος Παπαδόπουλος» στην γενέτειρα πόλη του, την Κυπαρισσία.