Κώστας Γλιάτας–Ζωγράφος
Ο Κώστας Γλιάτας γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1909 στη Χώρα Μεσσηνίας και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Αρκετοί δάσκαλοί του, φορείς του ακαδημαϊκού στυλ, το οποίο ήταν ξένο στη δική του ιδιοσυγκρασία, δεν βρήκαν ιδιαίτερη απήχηση στο καλλιτεχνικό του προφίλ. Ο ίδιος, δεχόμενος γόνιμες επιρροές από τον μεγάλο δάσκαλο της αγιογραφίας, Φώτη Κόντογλου και τον εξάδελφό του, ζωγράφο Γεώργιο Γλιάτα, ανέπτυξε μία σύνθετη καλλιτεχνική δραστηριότητα.
Ο Κώστας Γλιάτας ένοιωθε πάντα τοπιογράφος και για τον λόγο αυτό δεν έπαψε ποτέ να αναπαριστά στους πίνακές του εικόνες από τους τόπους της παιδικής του ηλικίας. Στο ημιτελές του έργο «Γυναίκες που θερίζουν σιτάρι» αποκαλύπτει τις επιρροές του από το χώρο της δυτικής ζωγραφικής. Στο συγκεκριμένο έργο, ο Γλιάτας προσπαθεί να μετατρέψει ακόμη και την πιο απλή καθημερινή εργασία σε μία ιερή, ευγενική πράξη. Το θέμα αυτό είχε προσεγγίσει για πρώτη φορά ο εκπρόσωπος του γαλλικού ρεαλισμού Ζαν-Φρανσουά-Μιλέ (Jean-Francois Millet) στα μέσα του 19ου αιώνα. Επίσης, οι αγιογραφίες του Κώστα Γλιάτα είναι έργα αυτοτελή. Εμπνευσμένος από τη βυζαντινή και λαϊκή ζωγραφική, φιλοτεχνεί το θέμα προσδίδοντάς του μία υπερβατική διάσταση που επιτυγχάνεται κυρίως με το χρυσό φόντο.
Το εικονογραφικό του σύνολο (θαλασσογραφίες, ειδυλλιακά τοπία, ηθογραφικές σκηνές, νεκρές φύσεις, αγιογραφίες, προσωπογραφίες) ο Κώστας Γλιάτας κληροδότησε στην Χώρα Μεσσηνίας, έδρα του Δήμου Νέστορος (σημερινός Δήμος Πύλου-Νέστορος). Εκτός από την Χώρα Μεσσηνίας, έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, στην Πινακοθήκη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, ενώ μία προσωπογραφία ανδρός στεγάζεται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών (Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης). Ο Κώστας Γλιάτας απεβίωσε το 1994, σε ηλικία 85 ετών.