Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου/Ακαδημαϊκός, Καθηγήτρια φιλοσοφίας
Η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 6 Ιουλίου του 1935. Εισήχθη 2η κατά σειρά επιτυχίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και 3η στη Νομική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου, όπου τελικά επέλεξε να φοιτήσει στη Φιλοσοφική, από όπου έλαβε το πτυχίο της το 1959. Ήδη μητέρα μίας κόρης, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές τις σπουδές με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) στην Ελλάδα και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College of London) απ’όπου πήρε διαδακτορικό στην αρχαία φιλοσοφία.
Αρχικά, δίδαξε σε ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια, ενώ το 1962 διορίστηκε στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Επί ένα έτος δίδαξε στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και στη συνέχεια μετατάχτηκε στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών (Κ.Ε.Ε.Φ.) ως συντάκτης, εργαζόμενη παράλληλα ως Ειδική επιστήμων και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1979-1981). Κατά την θητεία της στο Κ.Ε.Ε.Φ. επεξεργάστηκε μεγάλο αριθμό λημμάτων για το Λεξικό των Προσωκρατικών. Η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου ήταν, επίσης, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Φιλοσοφία», καθώς και αντιπρόεδρος του επιστημονικού προσωπικού της Ακαδημίας.
Κατά τα έτη 1974-1978, δίδασκε, επίσης, στο Κέντρο Φιλοσοφικών Ερευνών (ΚΦΕ) Λογική Στωικών, Βρετανική ηθική φιλοσοφία και Μεταηθική και στη Χ.Ε.Ν. Αθηνών Προσωκρατική φιλοσοφία. Το 1982, εκλέχτηκε έκτακτη καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και το 1984-1997 υπηρέτησε στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών. Τον επόμενο χρόνο, της έγινε μετάκληση από το Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.) του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και δίδαξε μέχρι το 2002. Έκτοτε, ως ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών (και από το 2005 τιμητικά και του Πανεπιστημίου Κρήτης) δίδαξε βιοηθική επί σειρά ετών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και επί δύο εξάμηνα ηθική φιλοσοφία και βιοηθική στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στην Καλαμάτα.
Η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου διετέλεσε επανειλημμένως πρόεδρος του Τμήματος Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών (Φ.Κ.Σ.), καθώς και διευθύντρια του Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει υπάρξει, επίσης, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Δ.Σ. της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος του Συνδέσμου «Θεόφιλος Βέικος, για την Κριτική Σκέψη και τη Φιλοσοφική Παιδεία». Το 1993, κατά τη διάρκεια του 19ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Φιλοσοφίας στη Μόσχα, εκλέχτηκε για μία δεκαετία (1993-2003) μέλος του Δ.Σ. της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιριών (F.I.S.P), ενώ στο 21ο Παγκόσμιο Συνέδριο που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 2003, εξελέγη αντιπρόεδρος της F.I.S.P. για μια ακόμη πενταετία (2003- 2008). Υπήρξε, επίσης, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας, ενώ από το 1998-2008 μέλος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής. Επίσης, το 2005, διορίστηκε μέλος της Ανεξάρτητης Αρχής της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (Ι.Υ.Α.) την οποία και υπηρέτησε αμισθί έως το 2010.
Το 2003, της απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου μέλους της Ένωσης Καθηγητών για την προαγωγή της φιλοσοφίας στην εκπαίδευση, ενώ τον Ιούλιο του 2006 της αφιερώθηκε ο τόμος της περιοδικής έκδοσης Φιλοσοφίας και Διεπιστημονικής Έρευνας SKEPSIS. Τον Μάρτιο του 2008, της απονεμήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο της Παμμεσσηνιακής Ένωσης Αθηνών το αργυρούν μετάλλιο του Ιθωμάτα Διός, ενώ τον Ιούνιο του 2013, η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου έγινε επίτιμο μέλος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Σπουδών (AUTH) του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τέλος, τον Ιανουάριο του 2015 (στο πλαίσιο της απονομής τιμής σε γυναίκες επιστήμονες) της απονεμήθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, ο Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος.
Μέσα από το έργο της η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου έχει καταφέρει να φέρει τη φιλοσοφία πιο κοντά στη σύγχρονη ζωή και κατά συνέπεια στα διλήμματα που προκύπτουν από τις νέες εξελίξεις αναφορικά με τον χώρο της τεχνολογίας και της ιατρικής. Τα ενδιαφέροντά της εκτείνονται από την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία στη Φιλοσοφία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην Ηθική και τη Βιοηθική. Έχει γράψει αρκετά βιβλία, όπως: “The Stoic Argument for the Existence and the Providence of the Gods” (1976) «Φιλοσοφία και ανθρώπινα δικαιώματα» (1986) «Σύγχρονη ηθική φιλοσοφία» (1995), καθώς και τη μονογραφία, “Divine Providence in the Philosophy of the Empire” (ANRW, 1994). Τέλος, έχει περισσότερες από 200 δημοσιεύσεις σε Ελληνικά και ξένα περιοδικά, σε συλλογικούς τόμους, καθώς και σε ανακοινώσεις συνεδρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.