Χτισμένη αμφιθεατρικά στην άκρη του κόλπου του Ναυαρίνο, ένα φυσικό λιμάνι που λόγω της στενόμακρης νήσου Σφακτηρίας θεωρείται το πιο ασφαλές της Μεσσογείου, η Πύλος είναι διάσημη για την μοναδική της θέα και την μεγάλη ιστορία της
Για να ξετιλύξουμε την μακραίωνη ιστορία της Πύλου θα πρέπει να φτάσουμε μέχρι την προϊστορία αφού η περιοχή κατοικήθηκε από τη νεολιθική ακόμα εποχή.
Στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται πως ιδρύθηκε ή από τον μυθικό ήρωα Πύλο ή τον βασιλιά Νηλέα, πατέρα του Νέστορα. Μεγάλη αναφορά γίνεται και στα Ομηρικά Έπη. Εκεί η Πύλος είναι η πρωτεύουσα του βασιλείου του Νέστορα, ένα από τα σημαντικότερα της μυκηναϊκής Ελλάδας.
Αργότερα πέρασε στην κατοχή της Αρχαίας Σπάρτης ενώ κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου εδώ έγινε η “Ναυμαχία της Πύλου”.
Τον 13ο αιώνα, κατά την Φραγκοκρατία ήταν γνωστή με την ιταλική της ονομασία ως Ναυαρίνο.
Το 1500, κατά την Οθωμανική κατοχή, οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν τον κόλπο ως ναυτική βάση και έκτισαν πάνω απ’ την πόλη το νιόκαστρο της Πύλου. Το 1821 απελευθερώνεται από τους Έλληνες οπλαρχηγούς αλλά το 1825 την ανακτά ο Ιμπραήμ πασάς της Αιγύπτου. Δυο χρόνια όμως μετά, οι σύμμαχοι Ρώσοι, Γάλλοι και Βρετανοί έρχονται αντιμέτωποι με τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο στον κόλπο του Ναυαρίνου, μια ναυμαχία που καταγράφεται ως η τελευταία που έγινε ποτέ και επικυρώνει με τη συντριβή των κατακτητών την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
