Τα Ρίγκλια αποτελούνται από τους οικισμούς Άνω Ρίγκλια, Ελαιοχώρι (Ίζινα) και Κάτω Ρίγκλια. Οι τρεις οικισμοί δημιουργήθηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα από τις οικογένειες των Γεννηματέων, Χρηστέων και Κυβαλέων και είναι κτισμένοι σε μία λωρίδα μεταξύ δύο χειμάρρων που ξεκινούν από το βουνό της Μηλέας.
Το μικρό, παραδοσιακό χωριό Άνω Ρίγκλια βρίσκεται στις νοτιοδυτικές απολήξεις του Ταϋγέτου, στην περιοχή της Μεσσηνιακής Μάνης. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 120 μέτρων (σε οροπέδιο ανάμεσα σε ελαιώνες) και απέχει 48 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και η παραλία του Πανταζή.
Στο χωριό με τα λιθόστρωτα σοκάκια και τα πετρόκτιστα σπίτια, ξεχωρίζει ο Βυζαντινός/Μεταβυζαντινός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου που έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού. Πρόκειται για μονόχωρο δομικό ναό με εξάπλευρο τρούλο και ημιεξαγωνική, εξωτερικά, αψίδα ιερού. Η πρόσβαση στο ναό γίνεται από τέσσερις θύρες, δύο στη νότια πλευρά και από μία στη δυτική και στη βόρεια όψη.
Αξίζει, επίσης, να επισκεφθείτε τον Βυζαντινό/Μεταβυζαντινό ναό του Αγίου Γεωργίου που, κι αυτός με την σειρά του, έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μονόχωρο, λιθόκτιστο, κεραμοσκέπαστο ναό με κτιστό τέμπλο και αξιόλογο καμπαναριό. Καθ’όλο το μήκος της βόρειας πλευράς του προστέθηκε αργότερα ένας απλός, λιθόκτιστος χώρος για βοηθητική χρήση. Πάνω από τη θύρα επικοινωνίας των δύο χώρων σώζεται τμήμα μικρογραμματικής κτητορικής επιγραφής. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες λαϊκής τέχνης του β’ μισού του 18ου αιώνα. Τέλος, στο άνω μέρος του τοίχου του περιβόλου του ναού έχουν σκαλιστεί παιδικά παιχνίδια.
