Παραδοσιακό χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά σε πλαγιά λόφου και διαθέτει υπέροχη θέα.
Μετά από την Άλωση της Πόλης παραχωρήθηκαν εκτάσεις του Προαστίου στους Παλαιολόγους και στους Μελισσηνούς. Πολλοί από τη γνωστή οικογένεια των Μελισσηνών, μετανάστευσαν στη Ζάκυνθο και άρχισε η κυριαρχία της γενιάς του Πούργαλη. Το 1618 αναφερόταν ως Χώρα Προαστίου και αριθμούσε 100 οικογένειες. Το Προάστιο, λόγω των οχυρών θέσεών του, γνώρισε μεγάλες καταστροφές από τους Τούρκους που το έκαψαν το 1615 και το 1670, ενώ το 1675 μετανάστευσαν 340 κάτοικοι στο Τάραντα της Ν. Ιταλίας. Το 1743 ήταν έδρα Επισκοπής και είναι πλημμυρισμένο από Βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες, μοναστηριακές, ενοριακές και οικογενειακές που απηχούν την παλαιά και έντονη θρησκευτική ζωή.
Βρίσκεται κοντά στην παραλία του Καλαμιτσίου και στο φαράγγι του Φονέα.
