Νίκος Οικονομόπουλος - Φωτογράφος

Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ

Ο Νίκος Οικονομόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1953.

Σπούδασε Νομική στην Πάρμα της Ιταλίας και εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορα περιοδικά. Το 1977, ως ασκούμενος δικηγόρος στη Πρέβεζα, έπεσε στα χέρια του ένα βιβλίο με φωτογραφίες του φωτογράφου και ιδρυτικού μέλους του MAGNUM, Henri Cartier-Bresson, το οποίο και του άνοιξε τον δρόμο για την φωτογραφία. Έμαθε φωτογραφία αγοράζοντας και μελετώντας φωτογραφικά λευκώματα σπουδαίων φωτογράφων, η κυριότερη επιρροή του, όμως, ήταν ο Josef Koudelka. Γνωρίζονται, του κάνει κριτική για τις φωτογραφίες του και τον παροτρύνει να συνεχίσει. Ξεκινά να ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία το 1979 έως το 1988, όταν και παραιτείται από την εφημερίδα όπου εργάζεται. Ταξιδεύει και φωτογραφίζει στην Ελλάδα και την Τουρκία.

Το 1990, μετά από πρόταση του Κωνσταντίνου Μάνου, ψηφίζεται δόκιμο μέλος του MAGNUM και οι φωτογραφίες του δημοσιεύονται  σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Το 1992, βραβεύεται με το «Mother Jones Award», ενώ το 1994, ψηφίζεται μόνιμο μέλος του MAGNUM και ολοκληρώνει την δουλειά του στα Βαλκάνια. Σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε πως ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι ο μοναδικός φωτογράφος στην Ελλάδα που έχει γίνει μέλος του πρακτορείου MAGNUM. Φωτογραφίζει, επίσης, τους τσιγγάνους στην χώρα μας, στα πλαίσια ενός Πανευρωπαϊκού Προγράμματος που του ανατέθηκε από την Γαλλική Φιλανθρωπική Οργάνωση «Federation Internationale des petits freres des Pauvres»-(«Διεθνής Ομοσπονδία Μικρών Αδελφών των Φτωχών»). Το 1995, εκδίδεται η δουλειά του για τα Βαλκάνια, στη Νέα Υόρκη, στο βιβλίο με τίτλο: «In the Balkans», και στην Ελλάδα με τίτλο: «Βαλκάνια». Τον ίδιο χρόνο, καλείται από την ΔΕΗ να φωτογραφίσει τους Έλληνες λιγνιτωρύχους, και για τον λόγο αυτό ταξιδεύει στα ορυχεία της Μεγαλόπολης και της Πτολεμαϊδας. Η δουλειά αυτή εκδίδεται και πρόκειται για την πρώτη συστηματική φωτογράφιση της ελληνικής εργατιάς. Το 1997-1998, φωτογραφίζει τους κατοίκους της πράσινης γραμμής στην Κύπρο, τους λαθρομετανάστες στην Ελληνοαλβανική μεθόριο και τους νέους στην Ιαπωνία. Το 1999-2000, καλύπτει τη μαζική φυγή των Αλβανών από το Κόσσοβο και φωτογραφίζει στην Τσεχία, Γαλλία, Σκωτία και Κωνσταντινούπολη.

Το 2000, ολοκληρώνεται η εργασία του για ένα βιβλίο για το οποίο φωτογράφισε, περίπου, 70 αφηγητές/παραμυθάδες σε 25 νησιά του Αιγαίου. Αργότερα, συνεχίζοντας το ταξίδι του στα Βαλκάνια, εκδίδει το λεύκωμα με τίτλο: «Από μηχανής χορός», με εικόνες από πανηγύρια, χορούς και μουσικές. Το 2001, εκδίδεται το λεύκωμα με τίτλο: «Για τα παιδιά», με φωτογραφίες από τα προηγούμενα ταξίδια του. Την ίδια χρονιά λαμβάνει το βραβείο Abdi Ipekci για τις φωτογραφίες του στην Τουρκία και την Ελληνοτουρκική φιλία.

Τα τελευταία χρόνια ο Νίκος Οικονομόπουλος συνεχίζει τα φωτογραφικά του ταξίδια, ενώ η εξέλιξη της δουλειά του περιλαμβάνει και την έγχρωμη φωτογραφία, ειδικά στα εργαστήρια όπου διδάσκει σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά όπως είναι: The New York Times, The Independent, El Pais, Le Monde, Liberation, The Guardian, The Observer κ.α.