Σαράντης Αγαπηνός (Τέλλος Άγρας) - Μακεδονομάχος
Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ
Ο Σαράντης Αγαπηνός, γνωστός με το ψευδώνυμο Τέλλος Άγρας, γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1880. Αν και τυπικά ως τόπος γέννησης δηλώνονται οι Γαργαλιάνοι Μεσσηνίας, γεννήθηκε στο Ναύπλιο όπου υπηρετούσε ως Εφέτης ο πατέρας του Ανδρέας Αντωνίου Αγαπηνός, ο οποίος αποφάσισε να τον εγγράψει στα μητρώα αρρένων των Γαργαλιάνων. Ο Σαράντης καταγόταν από ιστορική οικογένεια των Γαργαλιάνων, την οικογένεια των Αγαπηνών, η οποία είχε σημαντικό ρόλο κατά την Επανάσταση του 1821. Ο προπάππους του, Αντώνιος Αγαπηνός, ήταν έφορος του Αγώνα, ενώ ο αδελφός του παππού του, Διονύσιος Αγαπηνός, ήταν οπλαρχηγός και μέλος της Φιλικής Εταιρείας.
Όταν ο μικρός Σαράντης, που οι συγγενείς του αποκαλούσαν χαϊδευτικά Τέλλο, (Σαραντέλλο), έχασε τον πατέρα του, οι συγγενείς τον έφεραν στην Αθήνα μαζί με την μητέρα του και τα αδέλφια του Αντώνη και Νίκο. Το 1901, αποφοίτησε από την Σχολή Ευελπίδων και τοποθετήθηκε στην φρουρά της Αθήνας. Η επιθυμία του να προσφέρει ουσιαστικότερες υπηρεσίες στην πατρίδα τον ώθησε, μετά από λίγους μήνες, στην εθελούσια κατάταξή του στα στρατιωτικά σώματα που αγωνίζονταν στην Μακεδονία εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Σε πολύ νεαρή ηλικία διορίστηκε αρχηγός ενός αντάρτικου σώματος, το οποίο προετοίμαζε στο Βόλο ο καπετάν Ακρίτας, (Κωνσταντίνος Μαζαράκης). Με τον βαθμό του υπολοχαγού μπήκε ως αντάρτης στο Βάλτο των Γιαννιτσών και πρωτοστάτησε στις συμπλοκές χωρίς να τον λυγίσουν οι τραυματισμοί και οι αρρώστιες του Βάλτου. Συγκεκριμένα, έζησε στον Βάλτο το φθινόπωρο και τον χειμώνα του 1906, αναγκάσθηκε, όμως, να φύγει λόγω της ελονοσίας και κυρίως λόγω σοβαρού τραυματισμού που υπέστη στο χέρι από πυροβολισμό. Μετά από σύντομη παραμονή στη Θεσσαλονίκη ήρθε στη Νάουσα για να αποθεραπευτεί με την βοήθεια του γιατρού Ζαφειρίου Λόγγου.
Στις 5 Ιουνίου 1907, ο Βούλγαρος βοεβόδας Ζλάταν εκμεταλλεύτηκε το ήθος του Καπετάν Άγρα και αφού τον κάλεσε άοπλο να συμφιλιωθούν, τον συνέλαβε μαζί με τον Αντώνη Μίγγα. Οι κομιτατζήδες της ΕΜΕΟ, (Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολίτικη Επαναστατική Οργάνωση), τους διαπόμπευσαν ως δήθεν αιχμαλώτους, δεμένους και ξυπόλητους, στα χωριά της περιοχής με σκοπό να αναπτερώσουν το ηθικό των οπαδών των κομιτατζήδων. Την νύχτα της 7ης Ιουνίου 1907 τους απαγχόνισαν μεταξύ των χωριών Τέχοβο και Βλάδοβο κοντά στην Έδεσσα. Ο Μεσσήνιος Μακεδονομάχος ήταν μόλις 27 ετών. Τάφηκαν και μοιρολογήθηκαν από τις Μακεδόνισσες γυναίκες, ενώ η λαϊκή παράδοση κατέγραψε τον θάνατο του Τέλλου Άγρα με πολλά τραγούδια, καθώς και με το μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, «Στα μυστικά του Βάλτου». Σε ανάμνηση του θανάτου των δύο αγωνιστών, το χωριό Τέχοβο μετονομάστηκε σε Καρυδιά, (το δέντρο όπου απαγχονίστηκαν), ενώ το χωριό Βλάδοβο, όπου ενταφιάστηκαν έξω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, είναι ο σημερινός Άγρας.
Κάθε χρόνο, ο δήμος Γαργαλιάνων οργανώνει εκδηλώσεις μνήμης υπό τον τίτλο «Αγαπήνεια», ενώ έχει στήσει τιμητικό ανδριάντα στο χωριό. Επίσης, η ποδοσφαιρική ομάδα των Γαργαλιάνων ονομάζεται προς τιμήν του Τέλλος Άγρας. Ολοκληρώνοντας να αναφέρουμε πως ο συμβολιστής ποιητής, Ευάγγελος Ιωάννου, έγινε γνωστός με το φιλολογικό ψευδώνυμο Τέλλας Άγρας.