Κωνσταντίνος Μέρμηγκας - Iατρός
Ο ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Μέρμηγκας γεννήθηκε στον Κάμπο Αβίας το 1874.
Ολόκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στην Καλαμάτα και στη συνέχεια σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1895, αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Μετά από υποτροφία που κέρδισε, πήγε στην Γερμανία όπου εξειδικεύτηκε στη Χειρουργική και την Στρατιωτική Υγειονομική. Το 1903, επέστρεψε στην Αθήνα και έγινε χειρουργός στο Α’ Στρατιωτικό Νοσοκομείο, ενώ, δύο χρόνια αργότερα, το 1905, διορίστηκε υφηγητής της Χειρουργικής.
Ασχολήθηκε ενεργά και με την πολιτική και το 1911 έγινε βουλευτής της Λακωνίας. Το 1915, διορίστηκε έκτακτος καθηγητής της Χειρουργικής Κλινικής του Εθνικού Πανεπιστημίου. Το 1922, διορίστηκε τακτικός καθηγητής της Εγχειριτικής και Τοπογραφικής Ανατομικής. Το 1935, έγινε καθηγητής της Χειρουργικής Κλινικής. Το 1936, εκλέχτηκε μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας του Μονάχου και το διάστημα μεταξύ 1923 έως 1935 διετέλεσε πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών.
Διετέλεσε, διορισμένος από τους Γερμανούς, δήμαρχος Αθηνών από τον Ιούνιο έως την 1η Αυγούστου του 1941 πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα βοηθούσε τους συμπατριώτες του. Σύντομα, όμως, διαψεύστηκε. Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί του ζήτησαν κατάλογο με ομήρους έγραψε μόνο το όνομά του και παραιτήθηκε.
Συνέγραψε αρκετές επιστημονικές εργασίες σχετικά με την χειρουργική και τα κυριότερα από τα βιβλία του είναι: «Τοπογραφική Ανατομική» (1926), «Ειδική Χειρουργική» (1930) και «Ιστορία των Επιστημών» (1940). Υπήρξε θεράπων γιατρός της βασιλικής οικογενείας. Τέλος, διακρίθηκε ως μεταφραστής του «Φάουστ» και άλλων ποιημάτων του Γκαίτε, καθώς και του Μπάϋρον, και ως κριτικός του Γκαίτε και του Ανδρέα Αναγνωστάκη. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1942.